Podczas znieczulenia pacjent jest pod opieką lekarza anestezjologa i pielęgniarki anestezjologicznej. Leki znieczulające podawane są drogą dożylną. Podczas znieczulenia pacjent nie odczuwa bólu, świadomość jest ograniczona lub całkowicie wyłączona.

Teoretyczne i techniczne podstawy metod znieczulenia

Metody anestezjologiczne w badaniach medycznych polegają na wdrożeniu postępowania, które prowadzi do eliminacji odczuwania bólu lub do uspokojenia. W niektórych przypadkach postępowanie anestezjologiczne związane jest z koniecznością wywołania u pacjenta utraty świadomości (uśpienia) na czas badania. Zależnie od rodzaju badania i potrzeb z tym związanych, a także zależnie od wieku chorego, jego stanu zdrowia i właściwości osobniczych, można posłużyć się różnymi podanymi poniżej metodami.

·         Znieczulenie ogólne. Znieczulenie ogólne eliminuje świadomość i ból towarzyszący badaniu.

·         Znieczulenie miejscowe. Znieczulenie miejscowe eliminuje jedynie ból przy zachowaniu świadomości.

·         Podanie środka uspokajającego (sedacja). Sedacja wywołuje uspokojenie bez utraty świadomości.

·        Znieczulenie miejscowe połączone z podaniem środka uspokajającego (sedacją) W metodzie tej poza uspokojeniem uzyskuje się zmniejszenie lub całkowite wyeliminowanie doznań bólowych bez utraty świadomości.