Podczas
znieczulenia pacjent jest pod opieką lekarza anestezjologa i pielęgniarki
anestezjologicznej. Leki znieczulające podawane są drogą dożylną. Podczas
znieczulenia pacjent nie odczuwa bólu, świadomość jest ograniczona lub
całkowicie wyłączona.
Teoretyczne i techniczne podstawy metod znieczulenia
Metody
anestezjologiczne w badaniach medycznych polegają na wdrożeniu postępowania,
które prowadzi do eliminacji odczuwania bólu lub do uspokojenia. W niektórych
przypadkach postępowanie anestezjologiczne związane jest z koniecznością
wywołania u pacjenta utraty świadomości (uśpienia) na czas badania. Zależnie od
rodzaju badania i potrzeb z tym związanych, a także zależnie od wieku chorego,
jego stanu zdrowia i właściwości osobniczych, można posłużyć się różnymi
podanymi poniżej metodami.
·Znieczulenie ogólne. Znieczulenie ogólne eliminuje świadomość i ból
towarzyszący badaniu.
·Znieczulenie miejscowe. Znieczulenie miejscowe eliminuje jedynie
ból przy zachowaniu świadomości.
·Podanie środka uspokajającego (sedacja). Sedacja wywołuje
uspokojenie bez utraty świadomości.
·Znieczulenie miejscowe połączone z podaniem środka
uspokajającego (sedacją) W metodzie tej poza uspokojeniem uzyskuje się zmniejszenie
lub całkowite wyeliminowanie doznań bólowych bez utraty świadomości.